ز تـــو ای زهر ممنونم كه خود را كارگر كردی

                                                                      تـــــــــــــو بار مـــن ببستی و مهیای سفر كردی

جگر پــــاشیدی از هم، لیك با جان از تو ممنونم

                                                                      كه عـــمری راحتم از خوردن خون جگر كردی

ســــــــــراپای وجودم درد بود و كی نمی دانست

                                                                       ز تو شرمنده ام ای دل، زبس با صبر سر كردی