در داستان شهدای کربلا هم در زیارت عاشورا فرموده «بذلوا مهجهم دون الحسین». می گویند بذل آن دادنی است که  برگشتن برایش وجود ندارد. نمی دهد که بعد چیزی بگیرد. اگر می دهد که چیزی بگیرد بذل نیست. بذل آن است که فقط می دهد. اصلا یادش نیست که بعد چه می شود.

«و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام; و مرا در سخن و اعتقاد و عمل نسبت به [امام] حسین (ع) ثابت قدم بدار، و هم چنین مرا نسبت به یاران حسین (ع) همان کسانی که خون خویش را در رکاب حسین (ع) و برای حسین (ع) (که سلام بر او باد) بذل نمودند، استوار ساز .»

3. حفاظت از امام و رهبر در عاشورا

همه شهیدان در روز عاشورا به یکدیگر وصیت می کردند که نگذارید به امام گزندی برسد و از او جدا نشوید. آنان حتی هنگام شهادت این قول را از یکدیگر می گرفتند و به همین خاطر در زیارت عاشورا، هنگام ذکر سجده می گوییم:

«الذین بذلوا مهجهم دون الحسین «علیه السلام»؛ «آنان (یاوران امام) کسانی بودند که خون قلب شان را به حسین «علیه السلام» بذل کردند و قبل از او شهید شدند.»

بذل يعني بخشش بدون چشم داشت.

مهج: المُهْجَةُ: دم القلب، و لا بقاء للنَّفْسِ بعد ما تُراق‏ ---قال

 الأَزهري: بَذَلْتُ له مُهْجَتي أَي بَذَلْتُ له نفسي و خالِصَ ما أَقْدِر عليه‏.

ومعناي ( دون ) يعني :

1- براي تفاوت در حال چيزي : ياران حسين عليه السلام بذل دم قلبشان و نفوس شان از حيث شرافت كمتر بوده از خون امام حسين عليه السلام

2- زمخشري گفته : نزديكترين جا به چيزي :ياران حسين عليه السلام بذل دم قلبشان و نفوس  شريفشان بسيار نزديك وارتباط به خون حسين عليه السلام دارد.

نویسنده : علی ثناگو

در مورد بذل خود امام حسین تا حالا شده فکر کنی؟؟؟