اميرالمؤمنين(عليه السلام) مى فرمايد:

(*مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ*);[50]

دنيا مثل مار خوش خط و خالى است كهدست به آن بكشى نرم است، ولى اندرونش زهر كشنده است;

انسان نادان و فريب خورده به آن دل مى بندد و كسى كه عاقل دورانديش باشد از آن فرار مى كند.

(*وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِي عَيْنِي مِنْ عِرَاقِ خِنْزِير فِي يَدِ مَجْذُوم*);[51] به خدا سوگند اين دنياى

شما به نظر من بى ارزش تر و خوارتر است از استخوانبى گوشت خوكى كه در دست بيمار مبتلا به جزام و مرض خوره باشد (اين مرض بدترين بيمارى هاست).

**************

از امیرالمؤمنین علیه السلام آمده است:هرگاه آدمی از گفتار سرباز زند زبان یاراي سخن گفتن ندارد.

و هر گاه انسان مایه گفتار داشته باشد زبان او را مهلت ندهد.

بهراستی ما [اهل بیت پیامبرصلی الله علیه وآله] امیران سخنیم؛ عنان سخن در دست ما است، درخت کلام در ما ریشه دوانیده

وشاخه هاي آن بر ما آویخته است. بدانید - خدا رحمتتان کند - شما در زمانی بسر میبرید که گوینده حق کمیاب، و زبان از راستگفتن کُند، و انسانِ حق جو و حق طلب خوار و ذلیل است...

(نهج البلاغه  صبحی صالح: ص 476 ، شماره40)

ترك محرّمات یعنی همان گونه که در تربیت و سالم سازي بدن از انجام بعضی امور و خوردن پاره اي از خوردنیها باید پرهیز

کرد، در تربیت و تهذیب نفس نیز از انجام برخی کارها و استفاده از بعضی غذاها باید اجتناب ورزید. قطب راوندي از امام باقرعلیه

   السلام نقل میکند که فرمودند: شگفتا که مردم از ترس بیماري در خوردن غذا احتیاط و امساك میکنند ولی از بیم آتش دوزخ ازگناه خود داري نمیکنند »(بحار الانوار،  ج 5 / ص 379،بیروت)

البته این خویشتن داري و پرهیز بر خلاف تمایلات نفس انسان است و در آغاز قدري دشوار به نظر میرسد لکن با ریاضت و

مجاهدت، سرانجام، کارها آسان و راهها هموار خواهد شد، چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: درترك گناه با نفس خویش

دست و پنجه نرم کنید تا کشاندن آن به سوي طاعات و عبادات بر شما آسان شود.(جامع احادیث الشیعه، ج 3 / ص 327)

تذکّر یعنی انسان باید همیشه متذکر اللَّه و به یاد خدا باشد و هیچگاه مسؤولیت و بندگی خویش را در برابر پروردگار متعال 

فراموش نکند، زیرا هر کس خدا را فراموش کند در نتیجه خود را فراموش کرده و از خود بیگانه شده و در وادي غفلت سرگردان

خواهد شد. قرآن کریم میفرماید:تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ »(19/حشر) همانند کسانی که خدا را فراموش کرده اندمباشید

که در نتیجه خدا شما را به خود فراموشی گرفتار خواهد کرد (یعنی گرفتار بیماري از خود بیگانگی میشوید)

(اخلاق عملی [محمدرضا] مهدوي کنی تلخیص و تنظیم محمد سلمانی مشخصات نشر : قم : مسجد مقدس جمکران ، 1)

************************

امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند: « خداوند یاد خویش را وسیله پاکی و صفاي دلها قرار داده است » نهج البلاغه صبحی صالح: خطبه 110

و میفرمایند:به درستی که یاد خدا اهلی دارد که آن را به جاي زرق و برق دنیا برگزیده اند

و هیچ تجارت و داد و ستدي آنها را از یاد او باز نمیدارد.نهج البلاغه صبحی صالح: خطبه222

**************************

امیرالمؤمنین علیه السلام در روایتی به این جهت مردم را از مجادله نهی کرده که مجادله موجب عداوت و دشمنی است. فرمودند:

از مجادله و ستیزه جویی بپرهیزید، زیرا این دو دلهاي برادران دینی را نسبت به یکدیگر مکدّر میکند و بذر نفاق را پرورش می دهد.

جامع السعادات: ج 2 / ص 285 ؛ اصول کافی: ج 2 / ص 310 با اندکی تفاوت.

پیوند: http://farsi.khamenei.ir

 تواضع در مقابل کافران و معاندان هم نباید داشته باشیم،  مؤمنان نباید در برابر کافران خود را کوچک بشمارند و در آنان به دیده احترام

بنگرد، بلکه باید تنها در برابر مؤمنان متواضع باشند و در مقابل کافران سر سخت و متکبّر، چنانکه قرآن میفرماید:مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ

مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْ لًا مِنْ اللَّهِ ......(سوره مبارکه الفتح آیه ۲۹) (اخلاق عملی،آیت الله العظمی محمّد رضا مهدوي کنی،مسجد مقدّس جمکران)

**********************************

در مقابل کسانی‌که با شما دشمنی میکنند «اَشِدّاء» باشید؛ یعنی سخت باشید؛ مثل خاکریزِ نرم نباشید که دشمن از هرجا خواست بتواند در

شما نفوذ کند؛ مستحکم باشید، ایستاده باشید امّا «رُحَمآءُ بَینَهُم»، بین خودتان، دلهایتان با هم صاف باشد، با هم مهربان باشید؛ اسمها

نتواند شما را از هم جدا کند، مرزهای جغرافیایی نتواند شما را با هم دشمن کند، مرزهای جغرافیایی نتواند ملّتها را درمقابل هم قرار بدهد؛

این از آن درسهای پیغمبر است(۱۳۹۳/۱۰/۱۹)

شدید یعنی سخت، سخت یعنی نفوذناپذیر. هر جسمی که سخت‌تر باشد، وقتی با جسم دیگری اصطکاک پیدا کرد، در آن جسم دیگر اثر میگذارد، اما

از آن جسم اثر نمیپذیرد. همه‌مان اینجوری باشیم؛ اشداء باشیم. اما شدید بودن، اثرگذار بودن، لزوماً به معنای دعواگر بودن و پرخاشگر بودن نیست.

گاهی اوقات انسان احساساتش غلبه میکند و میخواهد یک کاری را انجام بدهد. این دوره‌ی احساسات شما، دوره‌ی جوانی است؛   یک جاهائی

احساساتی وجود دارد که این احساسات باید کنترل شود. (۱۳۹۱/۰۵/۱۶)بیانات مقام معظم رهبری مدظله)