اميرالمؤمنين(عليه السلام) مى فرمايد:

(*مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ*);[50]

دنيا مثل مار خوش خط و خالى است كهدست به آن بكشى نرم است، ولى اندرونش زهر كشنده است;

انسان نادان و فريب خورده به آن دل مى بندد و كسى كه عاقل دورانديش باشد از آن فرار مى كند.

(*وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِي عَيْنِي مِنْ عِرَاقِ خِنْزِير فِي يَدِ مَجْذُوم*);[51] به خدا سوگند اين دنياى

شما به نظر من بى ارزش تر و خوارتر است از استخوانبى گوشت خوكى كه در دست بيمار مبتلا به جزام و مرض خوره باشد (اين مرض بدترين بيمارى هاست).