یک جرعه کتاب بفر مایید
تلازمی میان سختی و ناخرسندي نیست معمولًا این گونه می پنداریم
که شادمانی و رضامندي ، ضدّ سختی و گرفتاري است . آن جا
که سختی باشد ، شادي و رضامندي نیست و آن جا که سختی نباشد ،
شادي و رضامندي به وجود خواهد آمد ؛ اما این، یک تصوّر
نادرست است . هیچ تلازمی میان این دو ، برقرار نیست .
سختی ، یک چیز است و ناخرسندي ، چیز دیگري . نباید تصوّر کرد
پیامدقطعی سختی ها ، ناخرسندي و نارضایتی است و شادمانی و دشواري ،
قابل جمع نیستند ! انبیا و اولیاي الهی بیشترین سختی ها را در
زندگی تجربه کرده اند؛ اما هرگز ناراضی و ناخرسند نبودند .
سیدالشهدا علیه السلام با وجود سختی ها و همه دشواري ها ، راضیبود .
آن حضرت هنگام خروج از مکه در خطبه اي خطاب به یاران خود می فرماید:
رضایت خدا رضایت ما اهل بیت است . ( أعیان الشیعه، ج 1، ص593)
وجالب تر این که روز عاشورا هر چه فشارها بیشتر می شود و حضرت تنهاتر می گردد و به کشته شدن نزدیک تر می شود ، چهره اش گشاده تر و با نشاط تر می گردد . (معانی الأخبار ، ص 288)
پس می توان در میان مشکلات و سختی ها ، خرسند و شادمان بود و این ، پدیده
شگفتی است! اکنون مهم این است که بدانیم رضایت از زندگی را با بازنگري در
تفکّرات و اصلاح آنها می توان به دست آورد . واقعی شدن تفکّرات ، به واقعی شدن انتظارات
منجر می شود و همین ، مهم ترین شرط شاد زیستن و رضامندي از زندگی است .
هنر رضایت از زندگی
نویسنده:عباس پسندیده