بسم الله الرحمن الرحیم

حديث كردند ما را ... از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله كه ميفرمود نزنيد اطفال خود را وقتى كه گريه ميكنند زيرا گريه آنها تا چهار ماه ثواب گفتن‏ «لا إله إلا اللَّه» دارد، و چهار ماه ثواب صلوات بر پيغمبر دارد، و چهار ماه دعا بپدر و مادر خود مينمايند.

احتمال دارد كه مراد اين روايت اين باشد كه طفل در چهار ماه اول ولادت غير از خدا كسى را نمى‏شناسد چون فطرت بشر بر توحيد و معرفت الهى است. پس گريه او در حقيقت توسل و التجاء بخداوند است و اين شهادت بتوحيد و يگانگى خداوند است.
و در چهار ماه دوم مادر خود را مى‏شناسد از جهت اينكه چون او واسطه است براى تغذيه‏اش نه از جهت اينكه چون او مادر است لذا سینهزنان ديگر را نيز قبول مينمايد و چون بعد از خدا كسى را وسيله تغذيه نميداند مگر مادر كه بتكليف طبيعى مكلف شده و اين معنى رسالتست پس گريه او در حقيقت شهادت برسالت و نبوت پيغمبر و صلوات فرستادن بر آن حضرت است، و در چهار ماه سوم به بعد پدر و مادر را ميشناسد و مى‏بيند كه در ارتزاق محتاج بآنها است.
پس در حقيقت گريه او دعا است براى سلامتى و بقاء پدر و مادر.
و شايد مراد اين باشد كه چون در مقابل گريه اولاد پدر و مادر صبر ميكنند ثواب‏ لا إله إلا اللَّه‏ ، و صلوات، و دعا، براى ايشان دارد.

حضرت صادق عليه السّلام در فائده گريه طفل بمفضل فرموده اند: بشناس اى مفضل منفعت گريه اطفال را، بدان كه در دماغ اطفال رطوبتى هست كه اگر بماند علتها و دردهاى بزرگ در بدن ايشان پديد مى‏ آيد مانند كورى و امثال آن پس گريه اين رطوبت را از سر ايشان فرود مى‏ آورد و باعث صحت بدن و سلامتى چشمان ايشان ميگردد.