27 اسفند 1397
غنچه دلتنگ ز خاموشى لبهاى شماست گل كه سرخ است خجل از رخ زيباى شماست كوه موسى نتواند كه بماند بر جائى گر باين طور سر طور تجلاى شماست سخنم كاين همه مجموعه حسن و خوبى است سبب آنست كه از مدح سراپاى شماست نه همين من دل و جان را بشما باختهام كه… بیشتر »
